22 Şubat 2014 Cumartesi

love and other drugs 3

…ki ben de atmak istemedim. Hayatımda ilk defa bu kadar kötü hissediyodum kendimi. Daha önce yaşadıklarımı da biliyosunuz ama bu his farklıymış. Kendinden insan nasıl tiksinir onu anlıyosunuz. Cidden böyle bi insan değilim ben değildim. Neyse o akşam kafa karışıklığı, saçma sapan düşünceler ve isteksizlik bi taraftan vurunca iyice kendime gelemedim. Üzüldüm baya neden böyle olduğuna ama o an bu durumu sürdürmenin bi yolu yoktu. Değişicek bişey de yoktu. Kendimi biliyorum çünkü. Çokça şeyi alttan alırım. Azar azar benden gider hep ama sırt dönmem ya da gülüşümden eksilen olmaz. Fakat gün gelir o son damlayı da yok ettiklerinde ise sanki kanlı bıçaklı gibi olurum  soğurum resmen. Karşımdakini adeta silerim. Karşımdaki kişi de daha önceki ayarda yaptığı bişey için benim çok büyük tepki verdiğimi düşünür. Neyse böyle pis bi huyum var işte. 4 senelik kardeşim dediğim arkadaşlarım bile bu huyumu bilirler ve korkarlar. Ben de korkarım sevmem ama değişebilen bişey olmadı bende. O bende bişeyleri bitirmedi tabi ama durum ona benzer oldu sanki. Neyse ertesi gün msj attım sabah günaydın diye konuştuk biraz. Napıyosun dedim o da tripli bi şekilde olmasa da bu msjı dün gece atmanı beklerdim ama neyse dedi. Ben ne yazacağımı düşünürken o da buluşup bi yüzyüze konuşalım mı dedi. Ben de tamam çok iyi olur dedim. Daha sonra o gün buluşalım dediğimizde ben vangörlümle ve kuzucukla buluşucaktım onun da kursu vardı iptal edelim diye konuştuk. Daha sonra akşamüstü alsancakta buluşalım mı diye sordu kurs çıkışına kadar beni bekler misin dedi tamam dedim. Ben vangörllerle buluştum daha sonra çıkışta msj attı. Artık bugün kararlıyım konuşmam lazım dedim vangörlüme de. Neyse buluştuk ve ben ıkına ıkına da olsa anlattım kafamdakini düşüncelerimi. O da önce şok oldu daha sonrasında ise kızdı ve ağır şeyler söyledi. Tabi böyle şeyler olucaktı bekliyodum ama bana söylediği tek cümle beni çileden çıkardı:

“Sen belki eski sevgilindeki basitliği arıyosundur onun gibi birini onun gibi davranan birini…”

   Bu lafın üzerine ben kendimden tiksinirken üzüntüden kafamı kaldıramazken nası yaptım diye düşünürken bi anda gözlerimi dikip ona bakmaya başladım. Bu da bi kaldı tabi. Canın yanıyo farkındayım bana bağırabilirdin küfredebilirdin ortalığı yıkabilirdin herşeyi söyleyebilirdin ama sen söyleye söyleye bunu yani beni en hassas olduğum noktadan mı vurmaya çalışıyosun dedim. Beni döven bi insanın beni dövmesini haklı buluyosun yani diye çıkıştım. Hani belki evet alçalırdın ama bu kadar alçalacağını düşünmemiştim hiç dedim. Özür kıyamet falan. Dileme dedim. Ben seni anladım sen beni anladın daha da denecek bişey yok dedim. Öyle demek istemedim falan dedi. Ben de her şekilde canımı acıtabilirdin ama burdan vurmana müsaade etmem dedim. Öyle biraz daha konuştuk sakinleşmeye çalıştım biraz. sonra kalktık zaten. Tanıdığıma tanıştığıma memnun oldum dedi tokalaştık ayrıldık. Eve gittiğimde ise facebuktan sileyim istedim çünkü kalırsa farklı olacağını düşündüm. Meğersem o beni çoktan silmiş. Ben de eve gidince kuzucuku aradım. Sosyal ağda ne var ne yoksa hepsinin şifresini verdim ve onu silmesini engellemesini istedim.  Bu süreç de öyle bitti. Ha kısa bi detay vermek gerekirse o gün de çok saçmaydı. Uygulamalardan yazıştığım kim varsa orda gördüm selamlaştık o gün. Buna ben de bi anlam veremedim ama bana bi işaret geldi heralde dedim. 

   Herşeyin neden böyle olduğunu soracak olursanız başladıktan bi hafta sonra aklıma dank eden düşünce tek bi düşünce oldu. Silüeti aklımdan çıkmayan biri. Bu kişi doktordu tabi. Herkes çok iyi dese de onun o kadar iyi biri olmadığını ben göremedim ilk başta. Basit şeyler istedim o mutluluğuma ama o vermek istemedi. İsteseydi yarım saat bile beni deli mutlu ederdi. Vangörlüm kuzucuk bunları bana hep söyledi tabi. Kafamı duvarlara vurmaya kalktılar ama kıyamadılar. Tüm bunların başlangıcı doktor oldu ben de saçmaladım ve işin bu noktaya gelmesine sebep oldum. Hayatıma sıçtığının ve sıçtığımın farkına vardım ama kabul edemedim tabi. Biraz daha kendime gelmeyi bekledim. Bekledim. Bekledim. Bekledim. Hayatıma devam etmeye karar verdim zorlanarak. Bir gün tak dedi tabi hem ben hem de olaylar. İşte o gün ilginç olmakla beraber ilkti benim için. Gelen bir mesaj…

1 yorum:

Dumbledore1990 dedi ki...

Senin su yazilari ansiz bitirme huyun... ;)