Şarkıların gücü :)

müzik dinlemeyi oldum olası çok severim. ortaokul yıllarım falan hep yabancı müzikler dinlemekle (ki ozmanlar eminem vardı hala da var ama tercihler değişti diyelim!) ingilizcemi ilerletmiş ve türkçe müzikle aramı bozmuştum. paso yabancı takılıp baya bi ingilizce bilir hale gelmiş ve kendimi geliştirmiştim ki bunun güzelliğini hazırlık ve bilimum ingilizce içeren yerlerde gördüm :D neyse konumuz o değil tabi ki. şarkılar her zaman beni saran, sarmalayan, yaralarımı kapatan ve onların acısını bastırandır. mutlu anımda olsun üzgün anımda hepsinin yerleri ayrıdır. bu sıralar başka bi şarkıya sardım. tamamen yaralarımı iyileştiriyo diyebilirim. sözleri olsun müziği olsun ki katy perry yani :) 

hayatımdaki yaşadığım bazı olayları (ki şu sıralar yaşadıklarımı) bu müzikle atlatıyorum. aşk acısı olsun adele çok iyi paklıyo tabi onun üstüne tanımam ama yani sözlere de baktıkça, dinledikçe, anlam olarak baktıkça beni güçlendiren bi şarkı "part of me". katy misali ben de biten şeylerin arkasından ağıt yakarım tabi ama sonuçta karşı taraf ağıt yakmadıktan sonra ben kendimi ne diye heba edeyim!?

pistisim, bana söylediğin bi sözde çok haklısın. kapıyı çarpıp çıkmak! ben de aynısını yaptım. yaptım ve rahatım. şarkılarımla ve arkadaşlarımla mutluyum şuan desem çok mu nispet yapmış olurum? ;)

kendini yenileyen bi şarkı mutlaka senin için de vardır. yeter ki şarkının sözlerin gücüne kulak ver.

biraz koparak ve umutlu bitte :)

Özür...

Zaman içinde yaptığım hataları ve yanlışları ve en önemlisi kendimi kabul ettim çok derin bi şekilde. blogu açmamın sebebi de bu aslında. kendimi kabul... zamanında yaptığım hataları daha önce görmüştüm aslında ama o an o durumda insan yanındakiyle birlikte düşünüyo yanındakinin dediklerini düşünüyo. ben bu hatamı yaparken kendim olmaktan çıktığımı farkettim. o yüzden yaptım. bunun da çok net farkındayım ama olan bişeyin önüne geçemedim o an ve oldu tabi. yanımdaki insanın yanında ben de yandım :/

şuan daha rahatım daha kabul ediciyim daha anlayışlıyım ve karşımdaki anlayışlardan olumlu bi yanıt bekliyorum desem yeridir. arkadaşlığa çok önem veren birisi olarak hayatta belki de bir daha hiç karşılaşmayacağım bi insana bile anlayış gösterememek yıprattı beni. kafamı kurcaladı hem de baya fazla. seni anlayan insanları seni olduğun gibi kabul edecek insanları bir kalemde başka bi kalıba sokmak neleri kaybettiğimi anlamamda yardımcı tabi. buradan ilan ediyorum ki herkese ama herkese mail yoluyla ulaşıcam ve o özürleri kabul ettiresiye kadar uğraşıcam. karşımdaki kişilerden bişey beklemiyorum. sonuçta benim yaptıklarımdan sonra özrümü bile kabul etmeyebilirler. bunu da biliyorum ama içimde hala bi umut var. benim yaptığım anlayışsızlığı onlar yapmıcak buna eminim!

bundan sonra bu konulara daha çok dikkat edicem! hem gelecekteki mesleğimi sürdürmem hem de kendimi kabul açısından daha çok dikkat edicem. karşımdakini yargılamıcam hele ki 10 dakikalık bi tanışmada.

neyse bu seferlik buruk ama umutlu bitte :/

Gleek :)

evet yazının başlığından da çözebileceğiniz gibi glee fanıyım. fanıyım ama kimseye izletemiyorum nedense :/ herkes öcü görmüş gibi kaçıyo da neden be neden?? mis gibi dizi işte şarkı türkü ne ararsan var :D tamam her şarkı her cover güzel değil ama lan bi izleyin işte nolucak ki :) alt tarafı ömrünüzden 40 dakka eksilcek ki zaten bunu bi ton gereksiz işlere harcıyosunuz deme!? evet hoh!

ya bi izleyin valla bak zaten ben de izlemeye öyle rastgeldi de başladım valla ama çok hoşuma gitti desem yeridir ;) zaten 2. sezon Darren Chris katıldı da hem gönlümüz hem gözümüz şenlendi!!! emin olun ki siz de izleyince hak verceksiniz bana ama bi izleyin sadece izleyin lan!

tamam true blood ya da spartaküs gibi sevişmeli ve bi o kadar da iç gıcıklayıcı sahne varken neden izleyelim diyenleri duyar gibiyim. gelmesin onlar izlemesin bişey :D ama izleyince insan da eksik bişeyler bırakıyo iz bırakmış şarkıları hatırlatıyo ve en önemlisi mutlu ediyo be insanı. şahsen ben baya bi mutlu oluyorum!

bi şans verin derim ve yalvarırım desem?

Güçlü olmak ve ben?

Merhaba bloggerlar :) ben gay pandaaa! blogdaki ilk yazım olucak o yüzden mağzur görün beni ;) neyse ben gay bir pandayım. hayatım gayet sıradan olsa da atraksiyonu bazen sınırlarımı zorluyo desem yeridir. neyse ilk posttan uzunca yazmak olmaz kısa keselim.

ilk yazımda daha bunun tartışmasını yapsam mı emin değilim ama konu güç ve güçlü olmak hakkında. bu sıralar düşünüyorum da güçlü müyüm diye de içimden bi ses yok diyo ama ben güçlü olmak istiyorum ki bunu başaramıyorum. her daim başıma gelen olaylar çok çabuk yıpratıyo beni ve güç konusunda kendimi aciz görüyorum ama bu huyumu değiştirmek istiyorum. kendime gelmem zaman alır biliyorum ama bakalım. kötü şeyler yaşadım ve yaşıyorum şu sıralar. kendime söz vermek istiyorum ama olmuyo bi türlü. insan kendine verdiği sözlerden arkasını döndüğü an vazgeçer ya işte öyle oluyo benimkisi de. 

otobüs yolculukları sırasında kendimi çok düşünürüm. kendime akıl verir hatta uymaya çalışırım ta ki otobüsten inip de valizimi alana dek. sonrasında olay şuna döner: amaaaan bunu kim uygulıcak kim yapcak bu koca götü kim kaldırcak şimdi :) 

neyse bakalım bende durum kısaca bu ama sizde durumlar nası bi de onu sormak var işte ;)