memleketten bildiriyorum ki...

selam blogırlar blogdaşlar :) nassın ciğerim??  ben çok şükür iyiyim. geldim memleketime pazar akşamcaaazı :D daha alışamadım eve pat diye. canım bişey yapmak istemiyo buraya gelince de niyeyse. annem ablam dışarı çıkıp bayram öncesi son mağaza soygunlarını tamamladılar bugün. bense çıkmadım istemedim yemedi işte. neyse bayram öncesi son bi toparlamayla yazıya dalayım.

öncelikle telefonla ve maille halimi hatrımı soranlar yirim sizi :) ayranım ve prensesim full aktif takılıyollar sağolsunlar :D ben de aktif takılmaya çalışıyorum ama olmuyo :P neyse son yazılarıma yönelik düşüncelerim biraz hafifledi çünküm boğulduğumu sevgilime söyledim. aslında olay sürekli beni sevmiyosuna dönüşünce ve sürekli bu yüzüme vurulunca canım iyice sıkıldı. surat yaptım biraz artık bunu söyleme dedim bağırdım accık. sonra tabi her zamanki gibi gitti beyimiz odasına oturdu. yanına gittim. gel dedi yanına çağırdı beni. biraz işten konuştuk. sürekli sıkıldığını söylüyo işinden ama başka çaresi de yok. daha mesaiye bi kere kalmadan mesaiye kalacağını söyleyip duruyo sürekli bu yüzden korktuğunu söylüyo. ya tamam söylenebilir hepimiz hayatımızdaki şeylerden. bende söylendim staj yerim değişince ama gittim gördüm ve artık alıştım. hatta seviyorum bile şuan orayı. 2. dönem değiştirme hakkım varsa bile değiştirmicem. hem alıştım hem de hayatımda ilk defa bi iş deneyimi oluyo benim için ve burda söylenerek hayatı zehir edemem kendime. o yüzden kabul edip devam ettim yoluma ama sevgilimde böyle olmuyo işler. sürekli bi söylenme hali. işte bunu konuş diceksiniz de konuştum. beyimiz şikayet etmeyi seviyomuş bolca !! işte takıldığım nokta bu ki hepimizin başına bişey gelebilir tamam ama yapabileceğin bişey yoksa hayatına devam etmelisin. hem yaşın da artık 10 değil ki anneni aramak için ya da dert yanmak için. az olgun davran da adam desinler lafına geliyo iş biraz. neyse...

böle işten falan konuştuk tabi ben artık gerçekleri çat çat vurunca yüzüne yemedi. susturmaya çalıştı ağzımı kapattı hatta konuşmayayım diye öptü.  sonra biraz sarılcam derken sıkınca aşırı tepki verdim ve durdu. konuştuk biraz sonra seni boğuyomuyum diye sordu. burda Bİ'ADAMı anıyorum ki o da benim gibi düşünüyo. sorunları konuştukça daha da çoğalıyolar sanki diye düşünüyorum ben de. neyse evet biraz dedim bende. ilk defa boğulduğumu söyledim.  sonra bana sarılmış yatıyoken birden kolunu bacağını çekti itti beni. döndü arkasını. kalktım bende yataktan. bi sigara içtim. tüm gece öle konuşmadan geçti. sabaha kadar uyumadık. o da döndü ben de döndüm. kalktım bi sigara içtim hava aldım falan yok yani uyku yok. içimdekileri ilk defa tutmadım ve söyledim. şu vakte kadar hep tuttum ve söyleyince kendimi bi an suçlu hissettim. ilk defa böyle bişey yapıyorum. aileme bile açıksözlü değilim ben. insanlar kırılmasın diye istediklerini söylerim ya da öyleyse bile problem etmem. sonuçta karşımdaki üzülmesin diye düşünürüm hep. ne olcak söyleyince sus da otur sen alışırsın bu duruma derim. bu sefe böyle olmadı ve söyledim. o yüzden çok pişman oldum ve suçlu hissettim kendimi.

sabaha karşı bana ne olcak şimdi ne istiyosun diye sordu ben de bişey istemiyorum. farklı bişey istemiyorum dedim. bence artık evine gitmelisin sen dedi. bilmiyorum dedim. düşün taşın dedi. eğer ki beni soruyosan ben hep burdayım dedi döndü tekrar. ben de döndüm.

sabah oldu o çıktı. ben de sızmışım biraz alarmla kalktım duş aldım hazırlandım çıktım. çıkarken de aradım. soğuk bi konuşma geçti aramızda. çıkmadan önce de msj atmış zaten. bi ton şey sıralamış yok geleceğimizi planlıyorum şöyle yapıyorum böyle yapıyorum evet ben bile bazen sevgimden boğuluyorum haklısın özür dilerim demiş. aradım konuştuk ve ben dün gece bana ben burdayım demiştin dedim. ona cevap vermek için aradım ben de burdayım bi yere gitmiyorum dedim. gitme de zaten dedi. ufak bi sessizlik sonrası eee nabıyona döndü iş :) neyse konuştuk ve ondan sadece bana güvenmediği ve benim sevgimden emin olmadığını ve bunu sürekli söylemesinden dolayı boğulduğumu söyledim. benim sevgime inan bana inan güven dedim. başka bişey duymak istemiyorum. duyunca da boğuluyorum dedim. tamam dedi. neyse işte sonrası rutine bindi. ev okul staj yatak falan dolanıyorum sürekli. 10da uyumazdım ben önceden ama artık raporumun satır aralarında bile yarım saat kendimden geçiyorum uyuyorum ve uyanıp bi cümle daha yazıyorum. pert mode on!!!

bu arada herkes trip atıyo bana. kimseyle görüşemiyorum tamam orası doğru vaktim falan olmuyo ama yani 3 ay arama sorma sonra aramıyon beni sormuyon buluşalım diyince gelmiyon diye suçla beni. bayramda bile bi kuru msjla geçiriyon atlıyosun sonra da yok bilemem ne. arkadaş tamam çok boşsun çok yoğunum ama el insaf yani herkes karşısındakinden aranmayı beklerse işimiz var. haksız mıyım??? ara sor ben de ararım zaten. öyle bi derdim olmaz o beni aramadı sormadı diye ama işim varsa yoğunsam sen ara planı sen yap bu sefer ne olacak yani. ha ben arayınca sen değerli olucan benim için ve egonu tatmin edicen deme? hı hı evet!

te allaam...